- πολιορκητικοῦ
- πολιορκητικόςofmasc/neut gen sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
επικέφαλον — ἐπικέφαλον, τό (AM) [κεφαλή] μσν. 1. κάλυμμα τού κεφαλιού, περικεφαλαία 2. (για άλογο) προμετωπίδα αρχ. 1. η κεφαλή τού πολιορκητικού κριού 2. χρηματικό ποσό που διανέμεται κατ’ άτομο … Dictionary of Greek
κριοδόχη — κριοδόχη, ἡ (Α) το ξύλινο πλαίσιο τού πολιορκητικού κριού. [ΕΤΥΜΟΛ. < κριός + δόχη (< δέχομαι), πρβλ. καπνο δόχη, ουρο δόχη] … Dictionary of Greek
κριόστασις — κριόστασις, έως, ἡ (Α) η ξύλινη βάση τού πολιορκητικού κριού. [ΕΤΥΜΟΛ. < κριός + στάσις (< ἵστημι), πρβλ. βού στασις, ιππό στασις] … Dictionary of Greek
προφορά — η, ΝΜΑ [προφέρω] ο τρόπος που προφέρει, που εκφωνεί κανείς φθόγγους, λέξεις ή φράσεις, η άρθρωση φθόγγων, λέξεων, φράσεων (α. «έχει ξενική προφορά» β. «φωτὶ γὰρ πρὸς φῶς... οὐδεμία, οὔτε κατὰ τὴν προφοράν, οὔτε κατ αὐτὴν τὴν ἔννoιαν, ἔστι… … Dictionary of Greek
τοιχορρήκτης — ο, Ν 1. αυτός που διαρρηγνύει, που σπάζει τοίχους 2. είδος παλαιού πολιορκητικού πυροβόλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < τοίχος + ρρήκτης (< ῥήγνυμι «σπάω»), πρβλ. δια ρρήκτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή] … Dictionary of Greek